Στο περιοδικό ΕΓΩ και τον Γιάννη Βίτσα μιλάει η Ευδοκία Ρουμελιώτη για τις δύο πιο δύσκολες στιγμές της ζωή της, περιγράφοντας τα γεγονότα όπως συνέβησαν...
----
Το καλοκαίρι έφτασε! Χάσε 4 κιλά σε 1 μήνα με τη ΔΙΑΙΤΑ που σου ταιριάζει. ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΕΔΩ..
----
«Στο κουτσομπολιό και στη βλακεία σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πραγματικά, ήταν φρικτό. Κάποιοι δημοσιογράφοι για να ζουν και να βγάζουν το ψωμάκι τους, δημιουργούν ένα πολύ μεγάλο παραμύθι για να κλάψει ο κόσμος, με διάφορες εντυπώσεις που δεν υπάρχουν. Στην αρχή, θύμωσα με όλο αυτό. Η αλήθεια είναι ότι πότιζα τις γλάστρες σπίτι μου, δεν πρόσεξα, έπεσα και έσπασα το πόδι μου. Κάτι δηλαδή που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιονδήποτε. Γράφτηκαν πάρα πολλά. Σε κάποιο site, άφηναν διάφορα υπονοούμενα, του τύπου ακόμα και ότι αποπειράθηκα να αυτοκτονήσω. Είναι γελοία όλα αυτά».
Για τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της λέει: «Προσπαθώ να ζω με την απώλεια της. Ζω με την ανάμνηση της, και το κενό που μου έχει αφήσει. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να διαχειριστώ αυτό το γεγονός στην αρχή. Ήταν πολύ βίαιος αποχωρισμός. Με τη μητέρα μου ήμασταν μαζί 24 ώρες το 24ωρο και ο θάνατος της ήρθε πολύ απότομα. Ήταν πολύ δύσκολες εκείνες οι ώρες. Απλώς αποφάσισα για να την κάνω περήφανη και για να είναι καλά εκεί που βρίσκεται, να ζω δυο φορές για εκείνη και να κάνω πράγματα που θα ήθελε».
Περάσατε κατάθλιψη έπειτα από το θάνατό της;
Βέβαια. Ήταν πολύ δύσκολες οι ώρες και οι στιγμές εκείνες. Απλώς αποϕάσισα κάποια στιγμή για να την κάνω περήϕανη και να μπορέσω να την κάνω να είναι καλά εκεί που πρέπει είναι δύο ϕορές να ζω και να εκείνη και να κάνω πράγματα που θα ήθελε εκείνη. Οπότε αυτή η σκέψη δε μου έδωσε το περιϕόριο να κάτσω με σταυρομένα χέρια και να κλαίω για τη μοίρα και την τύχη μου. Προσπαθώ να ϕανώ πιο δυνατή και να ζω και για τις δυο μας.
----
Το καλοκαίρι έφτασε! Χάσε 4 κιλά σε 1 μήνα με τη ΔΙΑΙΤΑ που σου ταιριάζει. ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΕΔΩ..
----
«Στο κουτσομπολιό και στη βλακεία σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πραγματικά, ήταν φρικτό. Κάποιοι δημοσιογράφοι για να ζουν και να βγάζουν το ψωμάκι τους, δημιουργούν ένα πολύ μεγάλο παραμύθι για να κλάψει ο κόσμος, με διάφορες εντυπώσεις που δεν υπάρχουν. Στην αρχή, θύμωσα με όλο αυτό. Η αλήθεια είναι ότι πότιζα τις γλάστρες σπίτι μου, δεν πρόσεξα, έπεσα και έσπασα το πόδι μου. Κάτι δηλαδή που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιονδήποτε. Γράφτηκαν πάρα πολλά. Σε κάποιο site, άφηναν διάφορα υπονοούμενα, του τύπου ακόμα και ότι αποπειράθηκα να αυτοκτονήσω. Είναι γελοία όλα αυτά».
Για τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της λέει: «Προσπαθώ να ζω με την απώλεια της. Ζω με την ανάμνηση της, και το κενό που μου έχει αφήσει. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να διαχειριστώ αυτό το γεγονός στην αρχή. Ήταν πολύ βίαιος αποχωρισμός. Με τη μητέρα μου ήμασταν μαζί 24 ώρες το 24ωρο και ο θάνατος της ήρθε πολύ απότομα. Ήταν πολύ δύσκολες εκείνες οι ώρες. Απλώς αποφάσισα για να την κάνω περήφανη και για να είναι καλά εκεί που βρίσκεται, να ζω δυο φορές για εκείνη και να κάνω πράγματα που θα ήθελε».
Περάσατε κατάθλιψη έπειτα από το θάνατό της;
Βέβαια. Ήταν πολύ δύσκολες οι ώρες και οι στιγμές εκείνες. Απλώς αποϕάσισα κάποια στιγμή για να την κάνω περήϕανη και να μπορέσω να την κάνω να είναι καλά εκεί που πρέπει είναι δύο ϕορές να ζω και να εκείνη και να κάνω πράγματα που θα ήθελε εκείνη. Οπότε αυτή η σκέψη δε μου έδωσε το περιϕόριο να κάτσω με σταυρομένα χέρια και να κλαίω για τη μοίρα και την τύχη μου. Προσπαθώ να ϕανώ πιο δυνατή και να ζω και για τις δυο μας.